Taka pomyłka nie mogła się wziąć z niczego. Jej początki sięgają już momentu, kiedy Artur wyciąga miecz ze skały. Niestety, źle zrozumiał dawne przekazy - prawdziwym atrybutem królewskiej władzy była magiczna skała. Starożytni wrogowie królestwa pozbawili ją mocy poprzez przebicie jej przeklętym mieczem i owszem, królem miał zostać ten, który wyciągnie miecze ze skały, ale gdzieś w mrokach dziejów zniknęła informacja, że miecz należało zniszczyć, a na magicznej skale postawić królewski tron.

Taka pomyłka nie mogła się wziąć z niczego. Jej początki sięgają już momentu, kiedy Artur wyciąga miecz ze skały. Niestety, źle zrozumiał dawne przekazy - prawdziwym atrybutem królewskiej władzy była magiczna skała. Starożytni wrogowie królestwa pozbawili ją mocy poprzez przebicie jej przeklętym mieczem i owszem, królem miał zostać ten, który wyciągnie miecze ze skały, ale...

Atrybut władzy to mądrość. Mądrości nie da się kupić, ani wygrać na loterii. Mądrość jest w nas i to od nas zależy jak jej używamy. Należy szlifować ją całe swoje życie. Władca powinien być mądry, bo głupiec doprowadzi do zniszczenia.

Atrybut władzy to mądrość. Mądrości nie da się kupić, ani wygrać na loterii. Mądrość jest w nas i to od nas zależy jak jej używamy. Należy szlifować ją całe swoje życie. Władca powinien być mądry, bo głupiec doprowadzi do zniszczenia.

Powiedz mi, że to taki czarodziejski żart Merlinie. To nie jest żart. I to, to właśnie jest ten Excalibur, którego wszyscy pożądają? No są sytuacje, że rzeczywiście jest pożądany, ale nie do sprawowania rządów. Nocnik. Jeszcze jakby był jakiś ładny ale taki. Ten co go wyklepał to ślepy był czy może niewidomy tylko? No ale jest. COOooo, coś Ty powiedział. Żeś się z hufnalem na łby zamienił. Jak to mam go nosić na głowie i to jako oznakę władzy. Nad czym? Nad wychodkiem. Nie kochany magiku, idź do tego co go wyklepał i niech ci ten pomysł wybije z głowy, o ile trafi. Już chyba wolałbym miecz ze skały wyciągnąć. Hmmm, a wiesz co, to niegłupi pomysł. W kronikach zapisze się, że to właśnie zrobiłem. Ty zaś masz zadanie, zrób jakieś szuru-buru, czy inną sztuczkę magiczkę i niech to blaszane cudo wygląda jak korona godna władcy Albionu.

Powiedz mi, że to taki czarodziejski żart Merlinie. To nie jest żart. I to, to właśnie jest ten Excalibur, którego wszyscy pożądają? No są sytuacje, że rzeczywiście jest pożądany, ale nie do sprawowania rządów. Nocnik. Jeszcze jakby był jakiś ładny ale taki. Ten co go wyklepał to ślepy był czy może niewidomy tylko? No ale jest. COOooo, coś Ty powiedział. Żeś się z hufnalem...

Excalibur to kielich! Kiedy Arturowi wydawało się, że jest w sytuacji bez wyjścia, nie wie już, co zrobić, sięgał po naczynie, wlewał do niego wina, pił i natychmiast przychodził mu do głowy genialny plan. Co więcej, dzięki spożywaniu trunków z Excalibura dostawał nadludzkiej siły i każdym mieczem mógł siec do upadłego.

Excalibur to kielich! Kiedy Arturowi wydawało się, że jest w sytuacji bez wyjścia, nie wie już, co zrobić, sięgał po naczynie, wlewał do niego wina, pił i natychmiast przychodził mu do głowy genialny plan. Co więcej, dzięki spożywaniu trunków z Excalibura dostawał nadludzkiej siły i każdym mieczem mógł siec do upadłego.

Artura ksywa to Arti, szedł on z przyjaciółmi na tzw. "piątkowy melanż". Smutek który dawało się wyczuć już kilometr wkoło nich spowodowany był za małą ilością gotówki na napój wyskokowy. Wszyscy stracili już nadzieję gdy nagle Arti kopnął kamień pod którym leżało brakujące 50 groszy! Do dzisiaj legendarne w naszym kraju a dzięki temu Arti uratował swoją ekipę zwaną Anglia i został przywódcą swojej bandy :-)

Artura ksywa to Arti, szedł on z przyjaciółmi na tzw. "piątkowy melanż". Smutek który dawało się wyczuć już kilometr wkoło nich spowodowany był za małą ilością gotówki na napój wyskokowy. Wszyscy stracili już nadzieję gdy nagle Arti kopnął kamień pod którym leżało brakujące 50 groszy! Do dzisiaj legendarne w naszym kraju a dzięki temu Arti uratował swoją ekipę zwaną Anglia...

Excalibur to przecież skała a nie miecz! Od zawsze tą legendarną bronią był właśnie ten kamień, w którego jakiś nieuk wbił swój miecz. Przez tę głupią pomyłkę świat stracił szansę na całkowite szczęście jakie dałyby wybite z tej skały dobra. Przez te wszystkie wieki, skała czekała w milczeniu na mędrca, który wykorzystałby jej potencjał. Miecz osłabił nieco jej moc, lecz nadal jest ona niesamowicie potężna! Gdyby tylko ludzie wiedzieli...

Excalibur to przecież skała a nie miecz! Od zawsze tą legendarną bronią był właśnie ten kamień, w którego jakiś nieuk wbił swój miecz. Przez tę głupią pomyłkę świat stracił szansę na całkowite szczęście jakie dałyby wybite z tej skały dobra. Przez te wszystkie wieki, skała czekała w milczeniu na mędrca, który wykorzystałby jej potencjał. Miecz osłabił nieco jej moc, lecz...

Excalibur był wehikułem czasu. Artur nigdy nie przyznał się na czym buduje swoje śmiałe i celne strategie. Nic łatwiejszego posiadając przedmiot, który pomoże mu w ustaleniu każdego możliwego ruchu przeciwnika. Znając przyszłość wiedział, że jeżeli zbuduje swoją legendę odpowiednio starannie jego imię nigdy nie zginie, będzie bohaterem do końca świata. Przecież chcąc być najsławniejszym bohaterem nie mógł się przyznać, że oszukuje. Legenda o mieczu wydawała się bardzo tajemnicza, magiczna i na tyle skuteczna żeby zapewnić sobie wielką chwałę. Nikt nie wie w jakim przedmiocie krył się wehikuł czasu, jak działał, skąd wziął się w rękach Artura. To tajemnica, którą zabrał do grobu.

Excalibur był wehikułem czasu. Artur nigdy nie przyznał się na czym buduje swoje śmiałe i celne strategie. Nic łatwiejszego posiadając przedmiot, który pomoże mu w ustaleniu każdego możliwego ruchu przeciwnika. Znając przyszłość wiedział, że jeżeli zbuduje swoją legendę odpowiednio starannie jego imię nigdy nie zginie, będzie bohaterem do końca świata. Przecież chcąc być...

Excalibur był tronem. Wiem, co sobie myślicie - gdzie w tym magia? Ale to nie był zwykły tron. Znajdował się on w miejscu, do którego król chadzał piechotą. Na dworze krążyły legendy o czystości i wygodzie Excalibura, a dostęp miał do niego tylko Artur. Ten magiczny, jak na tamte czasy, sedes został podarowany mu przez Merlina. Miał własny system usuwania królewskich nieczystości, a komfort użytkowania zapewniała specjalnie wyprofilowana deska obita futerkiem z norek.

Excalibur był tronem. Wiem, co sobie myślicie - gdzie w tym magia? Ale to nie był zwykły tron. Znajdował się on w miejscu, do którego król chadzał piechotą. Na dworze krążyły legendy o czystości i wygodzie Excalibura, a dostęp miał do niego tylko Artur. Ten magiczny, jak na tamte czasy, sedes został podarowany mu przez Merlina. Miał własny system usuwania królewskich...

A ja myślę, że był to po prostu pantofelek Kopciuszka...
Cóż, owa księżniczka "lubiła" gubić swoje obuwie.
Do tego kobiety wiedzą, że obcasy to niezawodna i nieoczekiwana broń - a kto mógłby przypuszczać, że Artur ma na sobie pantofelek z obcasem i do tego, że może go użyć...
Tylko jest jeden mały problem - jak obcas utknie w szczelinie no to, żeby go wyciągnąć i nie urwać ,to już jest wyższa szkoła jazdy... więc brawa dla Artura. ;-)

A ja myślę, że był to po prostu pantofelek Kopciuszka...
Cóż, owa księżniczka "lubiła" gubić swoje obuwie.
Do tego kobiety wiedzą, że obcasy to niezawodna i nieoczekiwana broń - a kto mógłby przypuszczać, że Artur ma na sobie pantofelek z obcasem i do tego, że może go użyć...
Tylko jest jeden mały problem - jak obcas utknie w szczelinie no to, żeby go wyciągnąć i nie...

A gdyby tak Excalibur byłby magicznym browarem, ważonym przez starożytnych mistrzów fachu i dawałby cudowną moc po wypiciu go ze świętego Graala? Król Artur po skosztowaniu złotego napoju z kielicha zyskiwałby zdolność do organizowania niesamowitych imprez towarzyskich a obrady Okrągłego Stołu już nigdy nie byłyby takie same...:)

A gdyby tak Excalibur byłby magicznym browarem, ważonym przez starożytnych mistrzów fachu i dawałby cudowną moc po wypiciu go ze świętego Graala? Król Artur po skosztowaniu złotego napoju z kielicha zyskiwałby zdolność do organizowania niesamowitych imprez towarzyskich a obrady Okrągłego Stołu już nigdy nie byłyby takie same...:)